Een first-timer is iemand die iets voor de eerste keer ooit doet. In het geval van een festival is dat optreden. Het is bijna tijd voor Graspop Metal Meeting 2019 en omdat er niet minder dan 106 bands op mogen treden stellen we u met plezier de nieuwkomers voor. Waarom verdienen ze een plaats op deze mooie affiche? We presenteren u telkens twee first-timers.
22/06 - Marquee - 16h10
Borknagar is ontstaan in 1995 in Bergen door Øystein Garnes Brun. Anno 2019 is het eigenlijk een soort supergroep waar leden van verschillende andere bands samen spelen. Naast de oprichter en bandleider die de gitaar voor zijn rekening neemt bestaat de band uit ICS Vortex (zang, Arcturus, ex-Dimmu, solo), Lars A. Nedland (keyboard, zang, Solefald), Björn Dugstad Rønnow (drums) en Jostein Thomassen (gitaar). Ex-leden zijn o.a. Kristoffer "Garm" Rigg (zang, deed ook mee op laatste plaat) en verrassend genoeg Vintersorg, die om familiale reden niet meer officieel bij de band zit. Of hij mee zal optreden is onduidelijk.
Deze heren spelen wat men noemt progressieve (of avante-garde) black metal. Het is geen harde black metal, maar eerder een complexe samenwerking tussen gitaar, zang, drums en keys. De thema's gaan vooral over de natuur en de kracht die daar van uitstraalt.
Ze stonden reeds eerder op de affiche maar hebben toen helaas moeten aflasten. Jammer, want ook Arcturus was van de partij en zanger ICS Vortex speelt in beide bands mee. Daardoor zijn ze nu uiteindelijk alsnog een nieuwkomer. Deze Noren moeten het geluk van een goed geluid mee hebben want hun muziek kent meerdere lagen en gebruikt daarnaast ook nog verschillende zangers om hun progresieve metal zo breed mogelijk te maken. Geen simpele deuntjes maar een wall of sound waarbij het toch belangrijk is dat alles goed op elkaar afgestemd is.
Facebook // Instagram // Bandcamp // Website // Youtube // review Winter Thrice // review Urd
22/06 - Jupiler Stage - 20h30
Deze Zweedse band bestaat al sinds 1991 en werd gevormd in Umeå, een stad aan de Ume rivier. Huidige leden zijn oprichter en zanger Dennis Lyxzén, drummer David Sandström, gitarist Kristofer Steen en bassist Magnus Flagge. Ze brachten op al die jaren niet bijster veel muziek uit, te wijten aan een 15-jaar lange afwezigheid. Tussen 1994 en 2015 werden de fans getrakteerd op ...4 platen. De laatste, Freedom, werd iets moeilijker verteerd maar de Zweden houden niet van nostalgie.
De stijl? Hou je vast. Er werd gestart als een "positieve hardcore-band" maar het werd snel allemaal wat heftiger en radicaler. Invloeden van de NYHC vonden hun weg maar bleven niet lang. Refused heeft zich door allerlei stijlen heen geworsteld. Invloeden van Slayer zorgden voor een heftigere sound, maar toch evolueerde de sound naar een complexer geheel van ambient, jazz breakdowns, elektronica e.d. zodat het een eerder punky uitstraling kreeg. Denk daarbij aan een band als Meshuggah. Politieke speeches? Check. Vegans? Check. Allemaal verleden tijd? Enkel vegan.
Alweer een come-back in de industrie. Na 15 jaar terug komen, opnieuw stoppen om dan twee jaar later weer te starten; they refuse to give in. Het is voor fans van toen uiteraard altijd leuk om de oude helden nog eens live te mogen aanschouwen. Voor velen zal het effectief de eerste keer zijn, en als first-timer op GMM zullen ze zeker gemotiveerd zijn om de Jupiler Stage een leuke avond te schenken.
