Pandafest 2014: Hangar 27 / JH Nootuitgang (Edegem) voorbeschouwingen - 20/12/2014

Previews:Festivals
  Erik Vandamme    25 november 2014

Pandafest, dat gesponsord werd door Large rock magazine kon op hun eerste editie in 2013 rekenen op een 800-tal bezoekers. Het festival ging door te Hangar 27/JH Nootuitgang, Edegem, nabij Antwerpen, georganiseerd door gelijknamig productiehuis Panda Productions. De line-up bestond uit bands waarmee Panda Productions de laatste jaren samenwerkte. Zoals daar waren, Diablo Blvd, In-Quest, Spoil Engine, Belgian Asociality, F.O.D. Onze reporter was danig onder de indruk, zijn verslag kan u hier nog eens nalezen. 


Ook deze tweede editie, die doorgaat op zaterdag 20 december op diezelfde locatie, ziet er eentje uit om in te kaderen. Niet minder dan 19 bands over twee podia zullen aantreden deze keer, de Early Bird tickets voor tien euro zijn ondertussen uitverkocht. Er zijn echter nog voldoende kaarten te verkrijgen aan de prijs van 15 euro (voorverkoop) en 20 euro (aan de kassa) Wij geven enkele tips en een beknopt overzicht van de aantredende bands:

The Ocean:

The Ocean (a.k.a. The Ocean Collective) zijn een progressieve metalband uit Duitsland. Ze ontstonden in 2001 en brachten een paar heel interessante albums op de markt. Naast invloeden van progressief metal, zijn er ook sludge en postmetal invloeden merkbaar. Leuk om weten, elk van de albums draait om een centraal concept. Zo werpen de albums Heliocentric en Anthropocentic een kritische blik op het christendom. Op Precambrian krijgen we dan weer een prehistorisch geschiedenislesje over de geologische periode direct na het ontstaan van de aarde. Pelagial , uitgebracht in 2013, gaat dan weer over de verschillende pelagische zones waar wetenschappers de verschillende dieptes in de oceaan mee hebben ingedeeld. En zo kunnen we doorgaan. Het zorgde in elk geval voor pareltjes van platen, waardoor The Ocean ondertussen is uitgegroeid tot een gewaardeerde band binnen het prog. Tot sludge en postmetal gebeuren. Zondermeer lijken The Ocean live ook een trip te gaan worden die we niet vlug zullen vergeten, zeker niet te missen.


Steak Number Eight:

Als winnaars van Humo's rock Rally 2008, leek Steak Number Eight een gouden toekomst tegemoet te gaan. Hun muziek zou je kunnen omschrijven als post-metal met een vleugje postrock en sludge invloeden. Door de jaren heen bouwden Steak Number Eight een geweldige live reputatie op. Zelf waren we er bijvoorbeeld getuige van hoe ze het dak van de AB Club eraf speelden. Intussen zijn Steak Number eight een volwassen band geworden, dat bleek al bij het album The Hutch (2013). Maar ook live hebben deze jongens een ware evolutie doorgemaakt. . Hun indrukwekkende performance lieten ons al verschillende keren met verstomming slaan. Zo schreven over hun aantreden op dunk!festival eerder dit jaar: Brent heeft zich nog meer ontpopt tot een charismatisch frontman, die het publiek bespeelt en aanport tot een stevig feestje bouwen. Gerugsteund door topmuzikanten die ondertussen wel weten hoe ze het dak er kunnen doen afgaan. We kregen trouwens een nieuw nummer te horen, dat ook een veelbelovende indruk naliet, we kijken al uit naar de nieuwe plaat die er aankomt en denken dat het een BOM zal worden. Je kinderen zien opgroeien, het doet iets met een mens! Steak Number Eight is nu wel volledig volwassen geworden, en dat raakte ook mij enorm. Meer hoeven we hier hopelijk niet aan toe te voegen om deze jongens eens live aan het werk te zien? Ook op Pandafest !


Diablo Blvd.:

Een combinatie van een frontman met het nodige charisma plus een stevige brok energie, dat is heel kort hoe je Diablo Blvd. zou kunnen omschrijven. Ondertussen hebben de Antwerpenaren al menig festival, en zaal, in vuur en vlam gezet. Ze brachten onlangs ook een nieuw album uit: 'Follow The Deadlights'. Dat het Alex nu wel menens is om zijn energie geheel in Diablo Blvd. te steken, bleek toen hij zelfs zijn komediecarrière on hold zet ten voordele van zijn band. Hun laatste album Follow The Deadlights werd met de nodige promotie aangekondigd, en de pers was er algemeen laaiend enthousiast over. Hoewel de heren al een heel sterk parcours hebben afgelegd, en ondertussen al heel wat respect hebben gekregen in het wereldje, lijken ze nu goed op weg naar de grote doorbraak. Maar Diablo Blvd. is dus vooral zo een band die op het podium nog de meeste uitstraling lijkt te hebben. Menig van hun concerten monden uit in stevige feestjes, met de nodige mosh en andere pits tot gevolg. Zondermeer zijn ze zo een band die je minstens één keer live moet hebben gezien, net om die sterke reputatie die ze met zich meedragen.


Feed the Rhino:

De Engelse band Feed the Rhino situeren zich in het post-hardcore wereldje. Ze toerden onlangs nog samen met Steak Number Eight. De band ontstond in 2010 en bracht ondertussen drie albums uit, waarvan het laatste via Century Media Records. The Sorrow and the sound geeft goed weer waar Feed the Rhino voor staat. Een vleug post-hardcore, zoals we aangaven, tot meezingrefreinen, en wat dromerige elementen dat is in het kort hoe je deze Britten zou kunnen samenvatten. Feed the Rhino hebben een sound die van veel markten thuis is, en ze klinken heel gevarieerd. Daardoor kunnen ze een ruim publiek aanspreken, wat op zich kan gezien worden als een heel groot pluspunt. Deze eigenzinnigheid stralen ze ook uit op het podium, wat we dan weer kunnen zien als een extra reden om hen een warm hart toe te dragen. Feed The Rhino is vooral zo een act waarop je geen label kan kleven, zulke bands verdienen onze waardering en aandacht. Daarom een aanrader, en zeker niet te missen op pandafest 2014.


Celeste:

Celeste , uit Frankrijk, brengen een combinatie tussen doom/sludge, post-hardore en black metal. Een donker mengelmoes dus. Dat mag op het podium ook letterlijk worden genomen. Want ze staan volledig in het donker gehuld, met enkel een rood licht op hun voorhoofd, het zorgde onlangs op desertfest in TRIX voor een heel intense sfeer. Waarin je de bandleden dus niet echt zag, maar door de angstaanjagende muziek, het donker en die rode spots kregen je voorwaar koude rillingen over het lichaam die je niet onberoerd lieten. Op zich is Celeste dus vooral een unieke belevenis, die je niet elke dag meemaakt. De band ontstond in 2006 in Lyon en bracht ook best wat beklijvende platen uit. Celeste stond muzikaal al niet bekend als een stel vrolijke Fransen maar op hun laatste album Animale(s) weten ze het toch nog grimmiger en zwartgallige te maken. Zoeken naar een sprankje hoop is dan ook een hopeloze missie, en dat is dus ook het geval als deze heren het podium betreden. Laat je vooral meevoeren door donkere gangen, letterlijk bij deze Fransen.


Oathbreaker:

Een fragiel ogende zangeresje komt het podium opgewandeld, je zou niet vermoeden dat achter deze engelachtige verschijning een vurige deerne schuilt. Als de lichten uitgaand ontspint ze haar duivels, niet alleen door een oorverdovende en tot het bot gaande stem, haar gehele verschijning en danspassen geven je koude rillingen. Schuimbekkend en zelfs op haar knieën neervallende lijkt ze als door demonen bezeten te zijn. De donkere, je tot moes slaande muzikale omlijsting doet de rest. Amenra met een female voice aankleding? Ja, zo zou je het kunnen omschrijven. Net als voornoemde voorbeeld, is de intensiteit onbeschrijfelijk groot en worden we meegezogen in een wereld van donkere figuren en duistere kelders. De unieke stem van de zangeres laat je naast de diep snijdende gitaren, niet onberoerd. Meer nog, het versterkt dat gevoel van opperste intensiteit nog meer. Dit zorgt voor een muur van geluid die bijna hypnotiserend werkt. Zonder enige interactie, of heel weinig, verlaten ze het podium. We zouden het enige ander band kwalijk nemen, maar zijn zo onder de indruk van zoveel schoonheid in zijn meest duistere vormen, dat het ons niet veel kan schelen. Als de lichten terug aangaan, keert het fragiele meisje terug, de duivels in haar lijken te zijn overwonnen. Indrukwekkend! Dat is hoe wij het aantreden van Oathbreaker omschreven op Ieper Winterfest, eerder dit jaar. We denken dat we daar niets meer hoeven aan toe te voegen. Deze band, uit de stal van Church of Ra, heeft al voldoende bewezen intensiteit tot een ongekende hoogte te doen kantelen. Een belevenis op zich, zo een optreden van Oathbreaker, en dan hebben we het nog niet gehad over de al even intensieve platen die ze hebben uitgebracht zoals het wondermooie Eros Anteros of Maelstorm.


King Hiss:

Ze worden al jaren bestempeld als Belgisch opkomend talent, en lijken nu goed op weg door te breken naar een groot publiek. King Hiss bestaat uit ex-bandleden van groepen als Fenndango, Gootch, Mans Ruin, Liar. Echter besloten ze om in het jaar 2011 nieuwe oorden op te zoeken, zo ontstond dus King Hiss. Vorig jaar stonden ze ook op pandafest en schreef onze reporter ter plaatse hierover: Als er echter nog iemand is die de naam 'King' waardig is, dan is het wel King Hiss. Wisten we niet beter, dan was dit stoner metal/hardrock viertal net met een bulldozer de Hangaar binnengereden en hadden ze alles vakkundig tot schroot herleid. Qua performance en geluid scheerde ook deze band hoge toppen. Zanger Jan Coudron kon ons alleen maar overweldigt en diep onder de indruk achter laten. We leggen ons als trouwe onderdanen gedwee neer bij wat hij zingt in het nummer Snakeskin op de gelijknamige EP Snakeskin (die trouwens hun enige release tot nu toe is): King Hiss, claimed the throne once more!. En dat voor een band wiens naam verwijst naar het weliswaar kwaadaardig karakter uit de comic book serie 'He-man and the Masters of the Universe'. Niet voor doetjes. Hoeven we u als lezer daar nog iets aan toe te voegen om u te overtuigen van wat deze Belgische rockers in petto hebben? We dachten van niet! Een niet te missen act op pandafest 2014 deze King Hiss


Evil Invaders:

Over doorbreken gesproken, Evil Invaders zijn aan één enorme opmars bezig. Begin 2013 kwam een eerste EP op de markt, die hen prompt lanceerde. Ondertussen speelden ze ook op grote festivals en worden ze zelfs in het buitenland erkend. Hun energieke optredens en dynamische aanpak zorgen ervoor dat hun fanbase nog steeds aangroeit. De grote doorbraak kwam er door het winnen van de vermaarde wedstrijd Limbomania, die voor hen veel deuren openden. Ondertussen stonden ze zelfs in Japan en gingen op tour met niemand minder dan de Duitse grootheden Destruction. Deze Belgische thrash metal band is niet op weg heel groot te worden, ze zijn het nu al. Dat bewezen ze recent nog op Pukkelpop door de Wablief?! stage om het middaguur in vuur en vlam te zetten. Word vervolgd .. ondertussen zullen ze ook op pandafest wellicht voor een stomend thrashmetal feestje zorgen, zeker weten!


Set things right:

De uit Antwerpen afkomstige Set Things Right hebben een heel sterke live reputatie opgebouwd. Met energieke live shows van vooral cleane vocals en screams hebben ze reeds menig zaal het dak er doen afgaan. Na een succesvol debuutalbum gevolgd door twee singles opgenomen te Outhouse Studios in Engeland (Enter Shikari, You Me At Six), staat Set Things Right met hun tweede album 'This Is Home' (mei 2014) te popelen de wereld te veroveren. De band kwam bij ons nog in het nieuws door hun 1997, waarmee ze kom op tegen kanker willen steunen. De gebroeders Jos (bassist en zanger) en Maarten De Roeck (drummer) schreven dit nummer voor en over hun biologische vader, die het leven liet aan kanker. Met het besef op zak dat ze niet de enigen zijn die iemand dierbaar hebben verloren aan deze vreselijke ziekte, besloten ze de opbrengsten van dit nummer te schenken aan 'Kom op tegen Kanker'. Deze band spelen niet alleen de pannen van het dak, maar brengen ook muziek vanuit het hart. Alleen daarom lijken ze ons een gouden tip voor het festival Pandafest, die je niet mag missen.


Asidefromaday:

Asidefromaday zijn één Franse post-metal act die, in de voetsporen van onze eigen Amenra, de kunst verstaan de donkerste kant van onze ziel bloot te leggen. Andere invloeden zijn Cult of Luna, Isis. Het blijft bij deze heren echter niet bij zwartgallig gebeuk, ze durven zeker experimenteren in hun sound dat bleek bij hun derde plaat Chasing Shadows, uitgebracht in 2012, bijvoorbeeld het geval. Een schijf die behoorlijk aanknoopt bij de manier van werken van Cult of Luna of Amenra, maar waar toch atmosferisch en inhoudelijk wat andere drijfveren zijn terug te vinden. Net door dat experimenteren in hun sound en aankleding lijken Asidefromaday ons dan ook een band om zeker te ontdekken. Voor de liefhebbers van voornoemde bands dus, die niet vies zijn van zijuitstapjes, dikke aanrader deze Fransen.


Musth:

Met een sound die een mengeling is van Steak Number Eight, Dillinger and Escape Plan en zelfs een vleugje Tool, lijken Musth ons toch een sterkte aanrader voor het festival Pandafest? Ze stonden recent nog in het voorprogramma van Raketkanon, en ook onze reporter ter plaatse was onder de indruk. Ondertussen bracht de band, die medio 2009 ontstond, enkele demo's en twee full albums op de markt. Waaronder het recente: Ebb & Flow. Waarop ook Brent van Steak Number Eight als gastzanger te horen is. Zondermeer is Musth goed op weg om het rijtje pareltjes van postmetal en aanverwante genres, dat ons landje al rijk is, verder aan te vullen. Hoewel hun aanpak soms wat ingetogen kan genoemd worden dan voornoemde acts, stralen ze live een intensiteit uit die dezelfde impact heeft als bijvoorbeeld pakweg Steak Number Eight. Maar deze band heeft dus, ondanks alle invloeden en voorbeelden, vooral een eigen identiteit. Een parel aan het Belgische muziek firmament die je daarom zeker niet mag missen op pandafest.


Black Swarm:

Compromisloze Metal met bulderende vocals, energieke drums, snedige gitaren en melodieuze bas. Dat is hoe Black Swarm zichzelf omschrijven op hun facebook. In 2011 werd deze band opgericht. Na het ter ziele gaan van Lektor besloot Michael Steenhoudt , gitaar, ( o.a. San Diablo) samen met Karel coppieters (Lektor), op drums , Niels larsen (San Diablo) op bas en frontman Sam De Roeck (Caldera) een nieuwe groep op te richten. Dit resulteerde in 2012 in een eerste demo, die opvallend goede recensies kreeg in de locale pers. Hiermee besloten ze ook optredens te doen, het publiek reageerde wild enthousiast. Leuk weetje , volgens hun facebook, Zanger Sam De Roeck durft al eens trakteren op net dat ietsje meer... In elk geval een band die weet hoe ze een publiek moeten inpakken, en ook al een pak spelervaring meedragen door te spelen bij andere bekende bands. Daarom, gouden tip vanwege ons deze Black Swarm


Bizkit Park:

Bizkit Park , die de afterparty mogen verzorgen na het cancelen van De La Force, zijn niet zomaar een coverband van Limp Bizkit. Deze jongeren bewezen ondertussen heel veel in hun mars te hebben, op menig concerten ging het dak er geheel af. We raden dan ook iedereen aan nog wat energie over te hebben, het zal nodig zijn. Bizkit Park moeten wat podiumact niet onderdoen voor hun grote voorbeelden, wel integendeel. Alleen daarom zien we ze dan ook als een grote aanrader op pandafest 2014, we sluiten af met een feestje!

Treden bovendien ook aan:

- De Belgische punkrockers van Young Hearts treden ook aan op pandafest. Loud, fast and brutal punkrock like in the good 'ol days, in the likes of Propagandhi, Strung Out and Lagwagon. Zo omschrijven Young Hearts zichzelf op hun facebook pagina.

- Knives to a Gunfight zijn een Antwerpse metalcore band die, in de voetsporen van bijvoorbeeld Killswitch Engage, Madball of As I Lay Dying muziek brengen waarop je bezwaarlijk kan stil blijven staan. Ze stonden deze zomer nog op Graspop. Als derde winnaar van de Red Bull bedroom jam mochten ze op de eerste festivaldag aantreden in de Metaldome. Ze brachten in 2013 een eerste EP op de markt. Op hun pagina lezen we: At this point we are writing new material for our upcoming full-length CD. Wij zien daar alvast naar uit, ondertussen kunnen jullie al genieten van een live show om 'U' tegen te zeggen. Op Pandafest

- De Nederlandse band John Coffey. Deze werden opgericht in 2005, hun bandnaam is een verwijzing naar het personage John Coffey uit de film The Green Mile (1999). Wat muziekstijl betreft kan je John Coffey vergelijken met bijvoorbeeld Refused tot zelfs Foo Fighters.

- Belgische Hardcore, Punk, Metal', The Setup staan al sinds 2002 op de bühne. Ze brachten ter gelegenheid van hun 10-jarig bestaan een vers album uit: This thing of Ours. Ook zij staan voor hardcore vanuit het hart, en zijn niet vies om dit voor een publiek dat hen niet ligt, te bewijzen. Wat op pandafest wellicht geen probleem zal zijn, een festival dat bol staat met muziek die deze stelling hoog in het vaandel draagt.

- Voor een lekker old-school, punk en hardcore feestje, één adres. Al sinds 1998, -dat is meer dan 15 jaar-, staan de hardcore punkers van Homer in de schijnwerpers. Doorheen de jaren zijn ze steeds heel underground gebleven, waardoor ze in het clubcircuit graag geziene gasten zijn gebleven, en overal worden gewaardeerd. Hun ervaring en pure hardcore/punk spirit mogen een voorbeeld heten voor veel bands die zich hebben laten vangen door de commerciële kant van de zaak, en hun roots dreigen te vergeten. Dat bewezen ze onlangs nog op Antwerp Metal Fest, waar de tent op daveren stond.

- De Belgische Melodische Hardcore band Moments timmeren sinds 2011 aan de weg, en doen dat vooral door het geven van live optredens. Ondertussen brachten ze ook 2 EP's op de markt waaronder: Modern Day Life. Recent kwam het nieuws dat Migelle Mertens de band zou verlaten, maar de band blijft uiteraard begane wegen verder bewandelen.

Meer informatie vinden jullie uiteraard ook op de website: http://pandafest.be/

pandafest2014