Graspop Metal Meeting (26-29 juni 2014): Preview - Dag 4: zondag 29 juni 2014

Previews:Festivals
  Erik Vandamme    31 mei 2014

De laatste dag van Graspop is voor de meeste aanwezigen wellicht de meest vermoeiende. En toch lijkt het op papier een heel sterke affiche op zondag. Neem nu mainstage 1 met : Black Sabbath, Soundgarden, Alice in Chains, Anthrax en Black Label Society. Alleen al die reeks namen zijn voldoende om een , naar onze mening, geslaagde dag door te brengen op Graspop. Daarnaast is er op de andere podiums ook genoeg te beleven. Al is het wel nog afwachten wie Megadeth zal vervangen als headliner op Mainstage 2. Ook nu weer geven we een paar tips mee:


 DAG 4: zondag 29 juni 2014 :
Black Sabbath (22:30 - 00:00) Mainstage 1:
Als er één band is die kan, of mag, beschouwd worden als de ultieme headliner van Graspop Metal Meeting 2014, dan is dit naar onze mening toch Black Sabbath. Elk van de aantredende bands, of toch het grootste deel, zijn schatplichtige aan deze legendarische metalband. Black Sabbath werd opgericht in 1969!! Toen bestond de line up uit : Tony Iommi, Geezer Butler, Bill Ward en Ozzy Osbourne. In die bezetting hielden ze het acht albums vol. Daarbij ook klassiekers als : Black Sabbath (1970), Paranoid (1970), de titelsong is nog steeds één van de meest toonaangevende metal songs ooit,  en Sabbath Bloody Sabbath (1973). Ozzy Osbourne werd na de opnames voor Never Say Die uit de band werd gezet wegens overvloedig drugsgebruik. Hij startte een succesvolle solocarrière en bleef live Black Sabbath-nummers spelen. Zijn opvolger Ronnie James Dio , die was ontslagen bij Rainbow, was minstens even legendarisch. In die bezetting werden ook klassiekers uitgebracht zoals : Heaven and Hell (1980) en Mob Rules (1981). Ook hij werd in 1982 uit de groep gezet. De jaren daarna waren er nog verschillende line up veranderingen, zangers als Glenn Hughes, Ian Gillan en Tony Martin konden niet zozeer hun stempel drukken op de groep als Ozzy en Dio. In 1997 kwam er dan toch een reünie in de originele bezetting, met Ozzy. . Behalve het album Reunion (1998) met muzikale hoogtepunten en één nieuw nummer ,werd geen studioalbum meer uitgebracht. Maar de band bleef in deze samenstelling wel toeren, onder meer op Graspop Metal Meeting. In 2011 besloten Ozzy Osbourne, Tony Iommi, Geezer Butler en Bill Ward na vele problemen dan toch terug samen te komen.  Deels kwam dit ook door het wegvallen van  de band Heaven and Hell waar Dio ook deel van uitmaakte , tot zijn overlijden in 2010. Ondertussen bracht Black Sabbath, 18 jaar na hun laatste album Forbidden , nog eens een nieuwe plaat uit : 13. Deze kreeg opvallend goede recensies, ook van ons. Enige minpuntje vonden we toen dat er wat sleet begint te komen op de stem van Ozzy, op zich niet zo verwonderlijk. Maar met dit nieuwe album lijken ze een andere bladzijde te hebben omgeslagen. Twee jaar geleden zouden ze ook op GMM hebben gestaan, maar moesten verstek geven. Dit is dus een herkansing voor de fans die hen nog nooit aan het werk hebben gezien. Laat ons eerlijk zijn, wellicht één van de laatste kansen, al weet je nooit met Ozzy en co.
Rob Zombie (21:20 - 22:20) Mainstage 2:
Rob Zombie (echte naam: Robert Cummings) is een Amerikaans zanger, schrijver en filmregisseur. Hij richtte de inmiddels uiteengevallen Amerikaanse metalband White Zombie op in 1986 en begon een solocarrière vanaf 1996 onder de naam Rob Zombie. Met White Zombie behaalde hij vooral in de jaren '90 veel successen. Het album Astro-Creep: 2000, dat in 1993 werd uitgebracht, is tot op heden nog steeds een mijlpaal. Helaas hield de band er kort nadien mee op. Rob Zombie stortte zich op een minstens even succesvolle solocarrière. Door de jaren heen bracht hij horror getinte platen uit, Hellbilly Deluxe (1998) bijvoorbeeld. Of recent, Venomous Rat Regeneration Vendor (2013). Waaruit bleek dat Rob Zombie nog niets heeft ingeboet van zijn oude werk. Ook op het podium is zijn Horror show een streling voor oog en oor. Rob Zombie brengt dan ook steeds een ware spektakelshow . Van een horrorfilmregisseur mag je verwachten dat hij visueel (en macaber) is ingesteld en dat blijkt inderdaad zo te zijn. Bij elk nummer komt er telkens een andere grote, bewegende pop op het podium. Daarnaast zijn er de absurde hoeveelheid videoschermen. Kortom genoeg visuele effecten om die muzikale omlijsting nog sterker naar voor te brengen. Een show van Rob Zombie ondergaan, is je in levend lijve begeven in één of andere horror film. Het is telkens opnieuw opletten, dat je dit overleeft. Rob Zombie is co-headliner op mainstage 2, begeef u vooral op het pad der verderf, en geniet met volle teugen.
Soundgarden (19:55 - 21:10) Mainstage 1:
Ze behoren tot de top 4 van het grunge tijdperk dat in de jaren '90 hoogtij vierde. Naast Alice In Chains,Pearl Jam en Nirvana waren Soundgarden grondleggers van een muziekstijl die tot op heden nog steeds wordt gekopieerd. Hun meest succesvolle plaat , op commercieel vlak, was wellicht Superunknow met die ene grote hit Black Hole Sun. Blijkbaar een zegen , maar helaas ook het begin van het einde. Het kwalitatief nochtans hoogstaande album Down on the Upside (1996) werd minder goed ontvangen. De band, die is ontstaan in 1984, hield dan ook op te bestaan medio 1997. Frontman Chris Cornell werkte naarstig aan een solo carrière. In 2001 vormde hij met ex-leden van Rage Against the Machine de supergroep Audioslave, waarmee hij drie albums maakte: Audioslave (2002), Out of Exile (2005) en Revelations (2006). Begin 2007 verliet Cornell Audioslave waarmee een einde kwam aan die band. Ook de andere bandleden begonnen te werken in verschillende projecten, en even leek het erop dat Soundgarden nooit meer zou samen komen. Echter , Op 6 oktober 2009 waren alle leden van Soundgarden aanwezig op de derde avond van vier optredens van Pearl Jam in het Gibson Amphitheatre in Universal City. Tijdens de toegift speelden de leden voor het eerst sinds oktober 2003 weer in de formatie van Temple of the Dog. Na dit optreden, waarbij Chris Cornell samen met Eddie Vedder "Hunger Strike" zong, kwamen op internet de geruchten op gang dat Soundgarden weer bij elkaar zou komen. Uiteindelijk werd in 2010 de officiële reünie van Soundgarden aangekondigd. Na het uitbrengen van een complicatiealbum : Telephantasm werd besloten ook nieuw werk uit te brengen. Het album King Animal (2012) Wij schreven daarover : Het album is net geen meesterwerk geworden, daarvoor hadden er meer verrassingen mogen opstaan, maar het is een solide plaat die de fans van toen zeker zal aanspreken, en de gemiddelde liefhebber van grunge toestanden zou ook hier zijn gading in moeten vinden. Soundgarden is back, zoveel is duidelijk. Maar wat vooral opviel was dat de band weer spelplezier uitstraalde. Dat was ook het geval datzelfde jaren op Werchter Boutique , met Metallica als headliner. Soundgarden heeft daar bewezen dat ze weer klaar zijn voor het grote werk, op graspop zal het een grunge feestje worden om van te smullen.
Hatebreed (18:55 - 19:45) Mainstage 2:
In het rijtje aantredende bands op Graspop Metal meeting is Hatebreed wellicht één van de enige die eigenlijk een thuismatch spelen. Ze staan ondertussen voor de zevende keer op GMM . We mogen dus gerust zeggen, voor Hatebreed is het Graspop-podium ondertussen een tweede thuis geworden. Tien jaar geleden mocht de band uit Connecticut voor het eerst rare klappen uitdelen op de weide en ze hebben nog nooit ontgoocheld. Ze zijn beroemd voor hun unieke mix van hardcore, crossover en thrash . Sinds 1994 delen de heren al mokerslagen uit, en niet alleen op het podium. Perseverance (2002), Supremacy (2006) of zelfs het recente The Divinity of Purpose (2013) kregen opvallend goede commentaren. Maar Hatebreed is dus vooral DE live band per uitstek. De band zorgt  op het podium voor een heel energieke set en weet telkens een ongure en harde sfeer te creëren, zonder de grimmige tour op te gaan. Daarnaast zijn Hatebreed niet alleen graag geziene gasten in het metalwereldje, ze treden vaak ook aan op eerder hardcore gerichte evenementen. Om maar te zeggen: deze band kan elk soort publiek aan, en zorgt telkens voor onvergetelijke grote mosh- en circle pit. We zijn er van overtuigd dat dit nu ook weer het geval zal zijn, Graspop, zondag om 18u55. Mainstage 2!
Alice In Chains (17:55 - 18:45) Mainstage 1:
Het lijkt wel dat Mainstage 1 the place to be zal worden voor de grunge liefhebbers onder ons. Naast Soundgarden staat er nog een andere legendarische act uit die tijd op het podium. Alice In Chains hebben inderdaad eveneens een grote rol gespeeld in de muziekgeschiedenis. Ze waren begin jaren '90 één van de meest toonaangevende Grunge bands, wellicht in de schaduw van Nirvana of Pearl Jam. Maar de stijl en stadsgenoten van Soundgarden wisten door de jaren heen een grote fanbase op te bouwen. Naast grunge zit er ook heavy metal en hardrock in hun sound, waardoor ze ook liefhebbers hebben in de metalkringen. Het album Dirt (1992) is een ware grunge klassieker. Daarna ging het met ups en downs, uiteindelijk bergafwaarts met de band. Het dieptepunt kwam er echter bij het overlijden van boegbeeld Layne Staley aan een overdosis, in 2002. Drugsproblemen hebben Alice in Chains helaas geheel hun carrière achtervolgt want ook in 2011 overleed een ander sterkhouder ,Mike Starr die door aanhoudende problemen de band al had verlaten in 1993. Ondanks al deze problemen kwam Alice In Chains in een heel andere bezetting uiteraard, terug samen in 2005. Dat ze niets van hun oude successen hadden ingeboet bewezen ze op Graspop Metal Meeting 2006, waar ze een verpulverende set neerzetten, al zal Staley wellicht nooit vervangbaar zijn. De vorig jaar uitgebrachte The Devil Put Dinosaurs Here liet een band horen die komaf heeft gemaakt met een drugsverleden, en een nieuwe bladzijde is begonnen.

Vandenberg's Moonkings (17:15 - 18:00) Metal Dome:
Adje Van Den Berg is geboren in 1954, en is één van de meeste bekende Nederlandse gitaristen. In de jaren '80 maakte hij niet alleen furore met zijn eigen band Vandenberg, hun debuutalbum: Burning Heart werd een ware klassieker in binnen- en buitenland. De begenadigde gitarist was zo populair dat David Coverdale (Whitesnake) Adje meerdere keren vroeg om gitaar bij hen te komen spelen. Maar zijn eigen band kende heel wat successen, dus hield Adje lange tijd de boot af. Na twee albums echter en wat bescheiden hits, leek het plafond bereikt. Uiteindelijk trad Adje dan toch toe tot Whitesnake, in 1987. Ze brachten de hit Here We go Again op de markt, en zo kreeg de carrière van Adje Van Den Berg een heel nieuwe impuls. Naast andere projecten, is hij bij Whitesnake gebleven tot medio 1999. Daarna besloot hij zich eerder te concentreren op zijn tweede passie: de schilderkunst. Ondanks enkele optredens -onder andere met Whitsnake op Arrow Rock Festival in 2006-, leek het tot 2011 alsof het onderdeel muziek was opgeborgen. Dan werd in 2011, vrij onverwacht, een nieuw nummer uitbracht: A Number One. Geruchten dat Adje Vandenberg zijn gitaar weer uit de kast had gehaald, bleken waarheid als in 2013 de band Vandenberg's Moonkings werd opgericht. Met deze band brengt Adje nu een kersvers album uit: Vandenberg's Moonkings. Wij schreven hierover: Daar waar reünies vaak stranden in een vergeefse poging om het verleden te doen herleven, slagen Vandenberg's Moonkings erin de bladzijde na al die jaren terug te draaien. Alsof ze nooit zijn weggeweest. Weliswaar in een totaal andere bezetting, zelfs verjonging, maar nog steeds met de geweldige invloed van één van de meest legendarische gitaristen die Nederland ooit heeft voortgebracht. Om die reden kunnen we dit album aanraden voor iedere fan van het gehele old school heavy metal en hardrock genre. Kortom, de liefhebbers van snelle , en technisch hoogstaande, gitaarpartijen zullen er redelijk vroeg bij moeten zijn op graspop. We zijn er zeker van, de Metal Dome zal rond een uur of vijf in vuur en vlam staan. Niet te missen.

Anthrax (15:55 - 16:45) Mainstage 1:
Samen met Megadeth, Slayer en Metallica behoren ook Anthrax tot de zogenaamde Big 4. Ze werden opgericht in 1981. Men kan natuurlijk niet voorbij aan die typische thrash metal klassiekers zoals in th Madhouse, I Am The Law of Caught in the mosh. Maar Anthrax dragen dus vooral een heel sterke live reputatie met zich mee. Dat bleek nog vorig jaar op Alcatraz Metal Fest , Kortrijk. Vlijmscherpe gitaren, verzengde vocalen en een typische aankleding en sound zo eigen aan de muziekstijl, dat is de Anthrax die we voorgeschoteld kregen. Hoewel het in het begin wat traag op gang kwam, ging het dak er uiteindelijk geheel af. Snelle riffs werden zonder ophouden op ons afgevuurd. Na al die jaren staan ze dus nog steeds als een huis, en zijn dan ook een typische live band, die een pak ervaring met zich mee draagt. Ondanks de vele line up veranderingen brengen ze bovendien met de regelmaat van de klok albums uit. Vanaf Fistfull of Metal (1984) en Among the Living (1987) tot het recente Worship Music (2011). Het zijn één voor één pareltjes van thrash metal platen. Meer nog, er wordt stevig gewerkt aan een nieuw album en met wat geluk krijgen we daar op GMM2014 al een voorsmaakje van. Wat we vooral al verschillende keren hebben ondervonden, Anthrax brengt ondanks hun wereldstatus, nog steeds puur old school thrash metal vanuit het hart. En ze laten zich dan ook niet vangen aan te veel commerciële uitspattingen. Alleen al om die reden zijn ze één van de must seen bands op deze affiche, naar onze bescheiden mening.
Tiamat (16:15 - 17:05) Marquee:
Tiamat is als het ware het levende bewijs hoe een band/muzikant kan evolueren door open te staan voor nieuwe invloeden. Eind jaren '80 profileerden ze zich als Black Metal act. Dat was merkbaar aan het album Sumerian Cry (1990). Boegbeeld Johan Edlund is trouwens zowat het enige lid die er al vanaf het begin bij is. Gaandeweg komen er invloeden van andere metalgenres in de muziek van Tiamat voor. Elk van de albums laat een heel andere kant zien, dan de vorige. Wildhoney (1994) , laat bijvoorbeeld een mengeling van rauwe zang, trage riffs en synthesizer horen. A Deeper Kind of Slumber (1997), waarmee ze ook op Graspop Metal meeting stonden dat jaar, laat dan weer een gothic rock sound doorschemeren. Dat schipperen van het ene naar het andere genre zorgt er dan ook voor dat Tiamat een fanbase kon opbouwen vanuit verschillende strekkingen in het metalgebeuren. Ook hun laatste album The Scarred People in 2012 uitgebracht op Napalm Records, laat een terugkeer naar die gothic stijl doorschemeren. Op 9 april 2014 komt er echter een verontrustend bericht op de facebook van Tiamat waar Johan laat weten de band te zullen verlaten wegens gezondheidsproblemen. Later, 19 mei, staat er dit bericht : 1st of June we will play in Czech Republic. Everybody has a flight, we will do a meet & greet/signing session after the show. My health is getting better. I'm working out again. I have promised myself to enter the stage without a shirt. This is part of a very tough therapy, and I won't go into details. But. This is when we become one of the strongest bands in the world. I have a gut feeling that this might be the most awesome show anybody have witnessed. So google, I have no clue about anything, except.. On stage we will rock! I will have full focus, and I will once again look like a God of Rock. And as I'm writing, I would love to take the opportunity to send big warm hugs to all of you! From the derpest of my heart.. Love! And come to see us this summer cause we gonna shred the place! Believe me on this & you'll be my friend forever. Life ain't easy but others have it even worse. One day, when my strength is regained, I will be there for you! Hugs & Kisses from a heart that's warming up. Wat erop wijst dat het alsnog goed zal komen met Johan Edlund en we ons aan een warm onthaal mogen verwachten op Graspop van Tiamat.
Black Label Society (14:05 - 14:50) Mainstage 1:
Als gitarist van Ozzy Osbourne had Zakk Wylde al heel wat watertjes doorzwommen toen hij in 1998 zijn eigen band oprichtte. Black Label Society bracht een heel sterk album Sonic Brew uit. Met de regelmaat van de klok bleven ze albums uitbrengen, maar ook shows geven. Zo stonden ze in 2012 op het podium van Graspop. Zakk Wylde , naar goede gewoonte, verkleed als indiaan. Met veren en al op het hoofd. Met een typische old school metal en groovy aankleding wist hij het publiek uit zijn hand te laten eten. Want ja, hoe je het ook bekijkt blijft Black Label Society ondanks alles nog steeds een beetje het solo project van Wylde gebleven. De lang uitgesponnen gitaar solo's moeten je wat liggen, maar ook dat is een typisch gegeven van een optreden van Black Label Society. Ook nu werd een nieuwe plaat op de markt gebracht Catacombs of the Black Vatican. De algemene recensies zijn vrij lovend. In die zin dat Black Label Society vooral bewijzen nog steeds te staan als een huis. Met een vooral technisch heel hoogstaande aankleding. En uiteraard de gitaar die geheel in het beeld staat. Zondermeer verwachten we dan ook een huzarenstukje van de ene solo na de andere gitaaruitspatting op Graspop Metalmeeting, die elke toekomstige muzikant en gitarist met verstomming zal doen slaan.

Scorpion Child (12:35 - 13:15) Metal Dome:

Scorpion Child zijn afkomstig van Austin , Texas. Ze ontstonden in 2006, en brengen hardrock die teruggrijpt naar de jaren '70 met vooral invloeden van, Deep Purple tot de psychedelische kant van Led Zeppelin. Nu, die laatste benaderen ze wel het meest , hebben we de indruk. Ze brachten pas in 2013 een debuut album op de markt : Scorpion Child. We schreven hierover : Met een vette knipoog naar het verleden, worden de psychedelische ondertonen van Led Zeppelin samengevoegd met het typische heavy metal geluid van bijvoorbeeld Deep Purple. Dit debuutalbum is echter geen lukraak kopiëren van de sound van voornoemde bands. Er worden de nodige inspanningen gedaan om er een eigentijds gevoel in te steken. De songs lijken eerst wel een beetje diezelfde weg op te gaan, maar door de verrassende wendingen binnenin blijven we aandachtig luisteren. Salvation Slave, In The Arms Of Ecstasy, allen hebben ze een typische heavy metal vibe die ons doet terugdenken aan onze helden van toen. Maar tussen die vrij ouderwetse aankleding zijn ook blues en stonerrock invloeden merkbaar, en net die maken het verschil. Het grootste pluspunt aan Scorpion Child is dus het vermengen van deze muziekstijlen. En ook : In navolging van bands als The Darkness of Airbourne , die ook succes hebben geboekt met het in een fris kleedje steken van hardrock en heavy metal van een halve eeuw oud, is het heel logisch dat Scorpion Child een grote toekomst te wachten staat. Het vaakst wordt gerefereerd naar, zoals we aangaven, Led Zeppelin. Laat ons dus stellen dat de fans van deze band in deze plaat zeker hun gading gaan vinden, meer nog, Scorpion Child heeft diezelfde mystiek en die typische aanstekelijkheid die Zeppelin ook bezat. We veronderstellen dat we daar niets hoeven aan toe te voegen? Fans van typische jaren '70 heavy metal , met Led Zeppelin op kop, kunnen we dus aanraden heel vroeg uit de tent te komen om in Metal Dome van Scorpion Child te gaan genieten.

Door het afzeggen van Megadeth is de headliner van Mainstage 2, tot op heden nog niet bekent. Treden wel aan op graspop : Paradise Lost, Metal Church, Bring me the Horizon, Comeback Kid en nog veel ander moois. De timetable voor zondag : https://www.graspop.be/nl/bands/stages/sunday