Een kort interview is ook een interview zullen we maar zeggen. Op Graspop Metal Meeting kregen we de opportuniteit om eventjes te praten met Dani Filth en Richard Shaw over het optreden, de tour en de huidige stand van zaken voor de succesvolle band uit Groot-Brittanië. De Brexit werd niet besproken, daar is al genoeg onzin van over te vinden in de pers.
Het is geen klein bier om tijdens een opeenvolging van shows de stem probleemloos te onderhouden. Daar moet je de klok rond op letten. Dani wou dan ook niet met ons spreken in de rumoerige persruimte en nam ons mee backstage waar het heel wat rustiger praten was. De stem wordt live al flink geforceerd natuurlijk. Een goede zet, want tijdens het optreden was de stem helemaal in orde. We waren er achteraf ook flink van onder de indruk. Wat een intensiteit. Verder was het een beetje een vreemd gesprek; hem in de ogen kijken is niet zo evident met die blauwe geüpgrade kijkers. Het lijkt alsof hij dwars door je heen kijkt, terwijl hij in werkelijkheid nerveus rond zich heen zat te staren.
Bedankt om toch even met Snoozecontrol aan de tafel te gaan zitten. Ik zal het niet te lang maken om je stem te sparen.
Dani: Ja, er was echt te veel lawaai daar.
Klopt, we hadden net ons gesprek met Jeff van Possessed.
Dani: Oh, Jeff is hier? In zijn rolstoel? Ik heb hem niet gezien! Ik moet hem zeker nog is spreken.
Hij zat verstopt achter de grote tafels. Maar goed, kijken jullie nog steeds uit naar een optreden in België?
Richard : Ja, heel erg zelfs. We hebben hier precies nog gespeeld in 2015, en dat was gewéldig. We verwachten er nu ook weer veel van.
Jullie spelen natuurlijk wel vaker hier. Ik herinner me nog een geweldig optreden in Biebob.
Dani: haha, ja, dat herinner ik me zelf ook nog. De Biebob noemen we de death trap. Je kan er niet ontsnappen. De kleedkamers zijn ongelukkig geplaatst. Maar goed, wat daar wel heel erg meevalt is dat die gast daar elke keer lekker eten serveert zoals kip met frieten. Mijn favoriet blijft wel de Ancienne Belgique, daar zouden we eigenlijk echt nog is moeten gaan optreden: geweldige zaal met een prima sfeer. Ook wel omdat ik van Brussel hou.
Wat mogen we van de setlist verwachten tijdens de huidige tour?
Dani: het is een collectie van nummers verspeid over onze carrière. Een soort best-off. We zijn nu al op tour sinds eind februari. Dit is een halte op onze route en hier hebben we net iets minder tijd dus de setlist wordt iets korter.
Geen nieuw materiaal? Zijn jullie al bezig met een opvolger?
Richard : Vandaag zeker niet, maar onderweg hebben we soms even een korte onderbreking en dan proberen we wel te werken aan nieuwe songs. Zelfs onderweg of doorheen de dag op hotel voor het optreden ’s avonds. Ondertussen krijgt Dani nu en dan ideeën voor teksten waar we dan op verder bouwen. Maar het is nu wel allemaal nog in de embryo fase.
De teksten die worden geschreven zorgen er voor dat Cradle Of Filth onderscheidt van veel andere bands. Het zijn geen simpele zinnetjes.
Dani: Dank je wel, ik probeer er veel zorg voor te dragen.
De laatste twee platen (Hammer Of The Witches & Cryptoriana) betekenen voor veel fans een terugkeer naar de glorieperiode van weleer
Dani: (heftig) Ja, ja! Maar we hebben dan ook een erg goede line-up momenteel.
Niet dat ik de andere albums wens af te kraken
Dani: Neenee, dat begrijp ik wel. Het feit dat de line up zo sterk is en de laatste twee albums inderdaad weer erg sterk waren zorgt er voor dat we nu zo vaak op de baan zijn. We maken er echt gebruik van om op zoveel mogelijk plaatsen te kunnen komen. We merken dan ook dat die albums erg goed ontvangen werden. We hebben overigens een fantastisch management team achter ons staan die daar ook mee voor zorgen. Tijdens dit gesprek werd me net nog ingefluisterd dat er weer twee zijn bij gekomen haha. Er zijn gewoon echt niet genoeg dagen in een jaar nu. Het begin van de tour lijkt nu wel drie jaar geleden.
Hoe vermoeiend is dit voor jouw stem?
Dani : Goh, we spelen ze niet echt allemaal vlak na elkaar. We proberen er toch wat ruimte tussen te krijgen afhankelijk van hoe zwaar en hoe lang zo’n geboekt optreden is. Het vermoeiendste voor iedereen blijf toch het vliegen en het reizen op zich. Enkele wegen geleden zaten we in Zuid-Amerika waar we twee shows speelden. Om 1 uur ’s nachts in het hotel en er om 5 uur weer uit om naar Praag te reizen. De band vloog rechstreeks maar ik had nog iets te doen met Bring Me The Horizon in Londen en moest dan nog doorreizen. Op vier dagen had ik amper zes uur slaap, wat ronduit belachelijk is op mijn leeftijd.
Aangezien we het kort gingen houden sluiten we hier af. Bedankt voor jullie tijd en hopelijk kunnen jullie nog iets leuks meepikken vandaag.
Dani : Ik zou alles willen zien, maar we hebben er gewoon geen tijd voor.
Richard : We zaten gisteren op Hellfest en na het optreden moesten we meteen de bus op om naar hier te rijden. We proberen soms wel is wat mee te pikken maar vaak lukt dit niet. Zeer jammer, want want een fantastische line-up dit jaar hier!
