Op zondag 19 juni mocht het Nederlandse Delain op Mainstage 2 openen op Graspop Metal Meeting. in eindelijk droge omstandigheden. Openen is nooit makkelijk maar de typische stijl van de band zorgde voor een grote opkomst. Het werd een energieke show. Een half uurtje na het einde kreeg Snoozecontrol de kans om met de oprichter en toetsenist Martijn Westerholt te praten.
Wanneer de uitermate vriendelijke en goed gemutste man zich naast me neerzet vertel ik hem wat ik persoonlijk van de show vond. Behoorlijk energiek en op sommige momenten erg heavy. Raker dan in de studio. Een sound die meer mensen op de weide zou kunnen aanspreken. Het geluid op Mainstage 2 viel op dat moment ook erg mee. "Nou dank je, weet je ik was best wel wat nerveus voor dit optreden. Niet om het optreden zelf maar omwille van het vroege uur. Ik zou waarschijnlijk toch in men nest blijven liggen! haha!". Het bleek dus een ongegronde vrees. Fans van Delain zijn vaak fans van het female fronted symphonic metal genre en dat soort bands kon je op de affiche amper terug vinden. "Ja dat klopt wel. Er zijn zelfs mensen uit Mexico gekomen om ons hier te komen zien". Het is niet dat Delain nooit verder dan Europa gaat, integendeel. "We zijn op dat vlak echt wel verwend hoor, ons hoor je niet klagen! We touren in Noord-Amerika en Zuid-amerika. In Europa is Groot Brittanië onze grootste markt samen met Nederland natuurlijk." Daar kijk ik even van op, het eiland staat niet bepaald bekend om bands in deze stijl op de wereld los te laten. "Nee, en toch spelen we daar in zalen met een capaciteit van 1 500 personen bij een headline tour. We snappen ook niet waar het van komt, maar het is zo. Te gek!"
In het interview had ik reeds drie keer de term "Female Fronted Symphonic Metal" gebruikt. Een stijl die in Nederland naast Delain ook bands als Within Temptation en After Forever heeft voortgebracht. Maar is "female fronted" niet gewoon maar een soort bijvoeglijk naamwoord? "Ja, dat hele female fronted snap ik niet zo goed. Het gaat er in principe enkel om of het melodieus, heavy en bombastisch is of niet. Dat het dan met een vrouw of een man is mag geen verschil uit maken. Voor hetzelfde geld hadden we een zanger gehad." Zou het dan op dezelfde manier overkomen als er met een zanger werd gewerkt? "Nou, we zijn erg blij met Charlotte, laat daar echt geen misverstand over bestaan! Zonder haar geen Delain. Maar het zou zeker kunnen werken. Kijk maar naar een band als Kamelot die toch wel met een zanger werken. Dus voor mij doet female of male er niet zo toe." De stijl plaatsen we voortaan onder Symphonic Metal. Toch merk ik nog op dat men een band snel minder als metalband wordt aanzien als men met een zangeres werkt. "Nou, metal is nog steeds grotendeels mannelijk en dat zal best wel de reden kunnen zijn. Ik heb nooit zo van het female fronted als term gehouden. Het is niet zo dat we Charlotte naar voor schuiven als image. Het gaat om de band. We doen het met zen allen, het is teamwork! Charlotte is uiteraard erg belangrijk, laat daar alsjeblieft ook geen misverstand over bestaan. Maar we willen graag af van dat soort imago. Labels willen graag een zangeres naar voor schuiven maar neen, het is de groep. Samen doen we het".
Martijn Westerholt is uiteraard bekend als ex-lid van het erg succesvolle Within Temptation. Persoonlijke problemen hebben er indertijd voor gezorgd dat hij de band heeft verlaten. Maar de muziekmicrobe bleef en hij startte Delain op als een nieuw project. "Delain is destijds gestart als een project omdat ik weer zin had in muziek. En uiteraard wou ik daarmee ook een album uitbrengen. Dan volgde de vraag om dit ook live te brengen en zo is het eigenlijk best uit de hand gelopen. Nu doe ik dit fulltime, het is mijn job, nou fantastisch!" Het is dus vrij logisch dat hij in het begin de persoon was die alle muziek schreef. Intussen is daar al verandering in gekomen. "Het is zo dat ik alles schrijf in samenwerking met Charlotte en Guus die jullie misschien wel kennen van Orphanage. Met ons drie redden we het altijd, we zijn een geölied team. Timo begint daar nu ook aan mee te werken wat uiteraard fantastisch is!" In elke band zit echter wel iemand die de knopen door moet hakken. "Ik ben degene die de boel wat uitstippelt, maar wel altijd in overleg. Ik ben wel een beetje een mierenneuker en neem vaak de eindbeslissing. Maar ik hou er niet van om dat te forceren. We moeten er uiteindelijk met z'n allen achter staan."
Het is ook weer best een Hollands trekje om samen te werken met andere bands. Op Youtube kan je veel van dergelijke voorbeelden vinden. Het samenstellen van een band kan dus best snel gaan omdat er een groot aanbod is van enthousiaste muzikanten, of ze vrij zijn of niet. "Ja, in mijn geval was het erg praktisch want ik had een project maar nog geen mensen. Dus daar moest ik naar op zoek. Muzikanten die bepaalde instrumenten moesten spelen. Het vinden van mensen ging best wel makkelijk en haast automatisch. En ervaren mensen die al op de kaart staan in je band inlijven helpt je natuurlijk wel. Maar daar ging het niet eens om, het moest simpelweg in het concept passen. Nu is dat geëvolueerd en is het gaaf als je met een bekende muzikant samen kan werken, al is het éénmalig of op één nummer." Zijn er dan nog mensen waar hij mee zou willen samen werken? Daarbij kan ik het niet laten mijn favoriete vocaliste naar voor te schuiven: Anneke van Giersbergen. "Jeetje! Als ik echt zonder randvoorwaarden denk nou dan doe maar Bruce Dickinson of Rob Halford! De echte oude metaliconen, dat lijkt me fantastisch. Anneke ook, die heeft een fantastische stem. En ik kan wel even doorgaan. Ik ben al lang een fan van Marco's stem (Hietala - Nightwish, FV). Hij is een goede vriend van me en heeft al op drie albums meegewerkt met ons." Ik vraag me af hoe zo'n samenwerking tot stand komt en hoe je dat vanop afstand allemaal kan regelen. "Vaak hebben zij er de tijd niet voor maar ik laat ze zoveel mogelijk vrij want dan krijg je de leukste verrassingen. We geven ze wel een rode draad uiteraard. Nu is er zo'n samenwerking met Melissa van Arch Enemy bijvoorbeeld. Het is intussen een hele lijst van mensen die mee hebben geholpen. Op de nieuwe plaat is de enige gaste dus Melissa. Dat soort dingen komen door elkaar tegen te komen op tour bijvoorbeeld. Heel natuurlijk allemaal."
Tijdens deze fase van ons gesprek liet hij ook vallen dat het vijfde album ondertussen af was. Enkele dagen later lieten ze het nieuws op de wereld los. De nieuwe plaat, Moonbathers, komt uit op 26 augustus. Hoe komt zo'n album bij hun tot stand en waar doen ze de juiste inspiratie op? "Het kan door middel van voorzetjes maar het kan ook spontaan zijn. Soms geef ik, Charlotte of Guus voorzetjes en gaan we daar op verder of we beginnen helemaal van scratch en gaan gewoon lekker jammen. Dat is wel de moeilijkste manier. Je zet jezelf altijd een beetje in je onderbroek en het maakt je kwetsbaar als muzikant. Intussen is dat niet meer zo het geval met ons drieën. We laten de remmen los en gaan er gewoon voor." Zijn er dan nog muzikale elementen of invloeden die hij graag in Delain wil gebruiken in de toekomst? "Grappig dat je dat vraagt. Ons komende album is volledig klaar maar mijn hoofd zit alweer bij het volgende album. Wat gaan we nu doen? We hebben gewoon een fantastisch budget. Geen randvoorwaarden om iets moois te maken. Ik had het er overlaatst nog over met de band. We hebben enkele jonge mensen. Merel, Ruben en Timo en daardoor krijg je nieuw DNA. Ik zou er zelf graag wat meer djent in verwerken. Wat minder toetsen misschien. Nog wel toetsen met orchestratie. Misschien een nummer zonder toetsen en meer metal. Daar zit ik nu over na te denken. Het mag wat harder!"
Graspop is uiteraard niet het enige festival waarop Delain present tekent. "We hebben nu elke week wel een festival. We komen net van Download en Hellfest en nu dus Graspop. En er volgen er nog heel wat.". De band is dus vaak op de baan. Ik vraag me altijd af hoe ze dat combineren met een job. "Nou ik doe het fulltime, CHarlotte, Ruben en Timo doen het fulltime. Otto heeft nog een bedrijfje waar hij zelf de baas is dus die kan zijn afwezigheden prima regelen. Merel is bijna klaar met haar studies. Dus ja, iedereen doet het nagenoeg full time!". Het is natuurlijk altijd fijn als je van je hobby je werk kan maken. "Als muzikant is het altijd lastig op het financiële. Ik vind wel van mezelf dat ik strontverwend ben. Ik rij niet rond in een Porsche maar dat hoeft toch helemaal niet. Ik heb een gewoon autootje. Dit is mijn passie en daar kom ik mee rond en daar ben ik heel erg gelukkig om."
MFVF is een jaarlijks festival in Wieze dat in haar geheel draait om rock- en metalbands met een frontvrouw. Delain is daar uiteraard geen onbekende en ik vroeg me af hoe ze zulk festival ervaren. We hadden het in het begin van het interview even over het stigma "female fronted". "Onze ervaring met MFVF is altijd goed hoor. De bezoekers komen speciaal voor muziek zoals wij het brengen. Hoewel ik geen fan ben van het female fronted stickertje is het wel zo dat je doelgroep daar naartoe gaat. Ik krijg er energie van als ik die mensen een leuke tijd kan geven. We komen er ook collega's tegen uiteraard dus ja, het is voor ons een erg leuk festival. Geen betere manier om nieuwe samenwerkingen te creëren." Je loopt er uiteraard kleppers tegen het lijf als Liv Kristine. "Naar haar luister ik sinds de jaren '90 toen ze bij Theatre Of Tragedy zong. Ze zat bij ons label dus was makkelijk te benaderen." Theatre Of Tragedy is deels verantwoordelijk voor de hele boom van frontvrouwen en een vrouwenstem in metal in het algemeen. "Nou, samen met Paradise Lost dan toch." vult Martijn aan. "Al is dat misschien meer de opera stem. Ik hou daar niet zo erg veel van wanneer operazang in muziek wordt gebruikt. Ik ben wel een fan van Tuomas Holopainen van Nightwish toen hij nog mee zong. Nu speelt hij gewoon gitaar in de band. We hebben er mee mogen touren en dan ben je van elkaar fan. Dat is natuurlijk geweldig."
Wie het gemist heeft of het nog eens terug wenst te zien kan je hier de show nog eens integraal bekijken!
